| -йын, -йін, кө п ш е -айық, -ейік, -йық, -йік,
2-ж ақты қ анайы жекеш е арнайы тұлғасы ж оқ
нөлдік ф орм а көпш е -ыңдар, -іңдер, -ңдар, сы-
пайы ж е к е ш е -ыңыз, -ің із, -ңыз, -ң із, көп ш е
-ыңыздар, -іңіздер, -ңыздар, -ңіздер, 3-ж ақта
-сын, -сін жалғаулары жалғанады.
Б ұ й р ы қ р ай д ы ң 2 -ж а қ арн ай ы ж екеш е
түрінде бір кезде арнайы тұлға болған болу ке-
рек. Бір ж ағы нан, басқа түркі тілдерімен (мыса-
лы, озбек тілінде ал-алиң болып айтылатыны
белгілі), екінші жағынан, 2-жақтың басқа түрлер-
імен (мысалы, көпше және сыпайы түрі) салыс-
тырсақ, бұйры қ райдың 2-ж ағында (анайы, же-
кеше) -ың, -ің, -ң қосымшасы болғанды ғы бай-
қалады. Кейін ол түсіп қалып, етістіктің түбір
тұлғасымен сәйкес болып қалы птасқан. Бұлай
болуға етістіктің түбір тұлғасының тікелей жіктеле
алмайтыны және сөйлемде етістік түбірдің сол
күйінде қолдан ы ла алм айты ны себеп болуы
мүмкін. Қазіргі кейбір түркі (мысалы, өзбек)
тілдерінде бұйры қ райдың бұл формасы кейде
сақталып жұмсалады: сен алың, келиң т.б. Қазақ
тіліндегі 2-жақ сыпайы тұлғасы нда(-ы ңы з, -іңіз,
Поделитесь с Вашими друзьями: | 
