корген]  біліс,  [екі  корген]  таныс,  [үйге  кіріп]

тәрізді  жеке  лексем а  болып,  сөздік  құрамнан 

бөлек-бөлек  орын  алуы  тек  қана  етіс  (өзгелік, 

ортақ,  өздік,  ы ры қсы з)  қосы м ш алары ны ң жал- 

ғану  нәтижесі  емес,  одан да  гөрі  семантикалық 

процестің (сөзжасамның синтетикалық тәсілінен 

гөрі  сем антикалы қ  тәсілінің)  басым  болуы,  он- 

дай процестер тілімізде аз емес.

Етіс тұлғалары ны ң тағы  бір ерекшелігі бар. 

Ол:  етіс қосымш алары етістік түбірге жалғанып, 

түбірдің фамматикалық сипатын өзгертпейді, яғни 

етіс  тұлғалы  етістіктер  түбір  (негізгі,  туынды) 

етістіктерше:  1)  сырттай  бұйры қ  райдың  2-ж ақ 

жекеше, анайы түрімен сәйкес келеді;  2) тікелей 

жіктелмейді, тек рай,  ш ақ (көсеше, есімше) тұлға- 

ларын  үстеп  барып жіктеледі және сол тұлғалар 

(рай,  ш ақ)  ж алған уға  негіз  бола  алады;  3)  сон- 

дықтан да сөйлемде сол тек етіс тұлғасында  қол- 

данылмайды.  Осы сияқты қасиеттерінің негізінде 

И .М аманов жалпы  етістік атаулыны негізгі етіс- 

тіктер және ф ункциялы қ етістіктер деп екі топқа 

бөліп, негізгі етістіктер оны ң ф ам матикалы қ ка- 

тегорияларын  ж асауға  негіз  болады  дей  келіп, 

оны ң өзін  екі түрге бөліп,  бірін түбір етістіктер, 

екіншісін  модиф икациялы  етістіктер деп,  моди- 

ф и кац и ялы   етістіктердің   қатар ы н а  етіс,  бо- 

лымсыз етістік,  күш ейтпелі етістік және  күрделі 

етістікті  (көсемше формалары ның комекші етіс- 

тіктермен тіркесуі) ерекш е бөліп жатқызады.

Сөйтіп, етіс тұлғалары сөзжасам қосымша-