| нан//менен > ман / / мен деген сияқты жолдар-
мен пайда болған қосымша.
Ж іктеу есімдіктері сөйлемде бастауыш, ба-
яндауыш, толықтауыш, анықтауыш қызметін ат-
қарады. Мен акын, шешен, тілліар бабаларыңның
бүлбүлдай сайраған тілі едім (Дулатов). Маған
әкеліп араб мен парсыны косты (Дулатов). Бірде-
мені бұтът-шатып жазды да, міне, сені қазакы-
ландырдық деі/д/'(Дулатов). - Бүгін сіздің баянда-
маңыз болады екен, - деп бір жапырақ қағазды
ұсынды (Аймауытов). Біз сендерлікі (Аймауытов)
деген сөйлемдердегі мен, біз есімдіктері бастау-
ыш бөлып маған, сені есімдіктері төлықтауыш
бөлып,сіздің есімдігі анықтауыш болып,сендерлік
есімдігі баяндауыш болып тұр.
Жіктеу есімдіктері өздігінен жеке тұрып еш-
қаш ан да дара пысықтауыш бөлып қызмет атқа-
ра алмайды. Демек, пы сы қтауы ш ты қ қызмет
жіктеу есімдіктеріне тән қасиет болып саналмай-
ды. Сол сияқты аны қтауы ш ты қ қы зметтің де
жіктеу есімдіктерінде аясы тым тар, ол қызмет
ілік септігіндегі жіктеу есімдіктеріне ғана тән.
Біздің заманымыз - өткен заманның баласы, ке-
лер заманның атасы (Байтұрсынов).
Поделитесь с Вашими друзьями: | 
