-у. Тіліміздегі  етістік негізден  созжасамдық  -у

және  атауыш тық  тиянақты лы ғы   әбден  айқы н 

туынды  түбір  зат  атаулары  негізінен  мыналар: 

аркау, түсау, (ұзын арқау - кең тұсау), тіреу, күрсау, 

көсеу, жабу, кадау,  бүғау,  қаттау, бөлеу, кыстау, 

көктеу, жайлау, күзеу (күздеу).  Бүркітті бөлеуіне 

бөлеп алды  (Ш әкәрім );  Кімдерге бүғау салм аған 

Дүниенің  асау  белеңі  (М айлы қож а);  Киім  кисең 

қаттау  ки,  Суық  келсе  панаң-ды  (Ахтамберді); 

А іпы с  жас  аяғыңа  түсау  салар  (Ш ал  ақы н). 

Осындай құрылымды туылымдардың енді бірсы- 

пырасы абстракт м ағы налы   болып  келеді.  М ы- 

салы,  мына сияқты дериваттар: сүрау (вопрос ма- 

ғынасындағы), тілеу, жоқтау, сайлау, тергеу, кешу, 

жазу,  жөрмеут.б. Ж өрмеу - қолмен тігу әдісінің 

бір түрі (■Қасиманов).  Тіліміздегі  бұл  құрылым- 

ды  кейбір дериваттар  кейін түрлі білім  саласын- 

да  терм индік дербестік  алып,  туынды  түбір  зат 

атауы  ретінде  қолданы ла  бастайды.  Олардың 

кейбірі,  мысалы  мыналар: үқсастыру -  иденти- 

фикация  (заң термині), тежеу - дискриминация 

(заң термині), нүсқау (ресми-қеңсе терм ині),бет- 

тестіру  -  очная  ставка  (заң  термині),  кернеу  - 

напряжение  (физика термині) т.б.