ДЫБЫСТАРДЫҢ ҮНДЕСУІ
87
быстары түсіріліп ж азы лады ” . (“ Қ азақ тілі ор-
ф о ф аф и ясы н ы ң негізгі ережелері” ).
Әрине, әңгіме әріптер туралы болса, бұл
қағи даға келісуге де болар еді. Тұйы қ етістіктің
-у ж ұрнағы дыбыс емес, әріп. О ны ң дыбысты қ
бейнесі -ұу, -үу, -у (тау дегенде). Мысалы: барүу,
келүу, ойла-у.
Ал соңы ндағы ы, і әріптері бар сөздерді де
екіге бөліп қарау керек.
Бірінші: аңқы, апшы, ары, байы, балкы, бекі, ары,
ері, есті, жары, жасы, зекі, кеңі, қасы, қышы, мыжы,
саңғы, сарсы, сасы, серпі, сырғы, тайқы, таны, тасы,
телі, шарпыт.Ь.
Екінші: божы, босы, жоры, жосы, жүнжі, қоры,
қүры, мүжі, мүлгі, нүқы, оқы, оксі, сусы, суы, тоқы,
торы, ұлы, үсі, шоқы, шұқы, иіошы, іиокіт.б. Сонда
бұлардың бірінш ілерінің соңы нда тұрған ы, і
дауысты дыбыстар да, екінш ілерінің соңында
тұ рған ы, і әріптері - ұ, ү ды бы стары ны ң жазу-
дағы таңбасы. Бұл екі топқа да тұйы қ етістіктің
ж ұрнағы жалаң үндіу дыбысы түрінде ж алғана-
ды. Сонда, дұрысы, бұлардың біріншілерінің со-
ң ы н д ағы ы, і қысаңдары қос ерін у дауыссызы-
ның алдындаұ, ү еріндіктеріне айналады: аңқы-у
- аңқұу (жазылуы - аңқу), апшы-у - апшұу (апшу),
бекүу (беку), т елүу (телу). Ал екінш і топтағы
етістіктерде, ды бы с тұ р ғы сы н ан қ а р а ға н д а ,
еш қандай да түсу, алмасу болмайды: оқұ-у (оқу),
жорұ-у (жору), мүж ү-у (мүжу), үсү-у (үсу).
Алдыңғы морфеманың (создің) соңындағы
дауыстылармен көрші тұрып айтыла алатын да-
уыссыздар мыналар:
а)
Үнді дауыссыздар. Әсіресе л, м , н, ң
үнділерден жалғаулар да, жұрнақтар да бастала-
ды және олар дауыстылардан кейін еркін тұра
береді: қала-лар, қала-мыз, қала-ңыз, қала-ны, те-
резе-лер, терезе-міз, терезе-ңіз, терезе-ні, ойла-н,
ал-ма.
Ал р, й, у үнділерінён тек ж ұрнақтар ғана
басталады: ала-й, ала-р, қара-у, қара-й, жақсы-рақ,
эдемі-рек. Үнді дауыссыздар дауы сты ларм ен
еркін қатар тұрып, айтыла береді ж әне еш қан -
дай алмасуға ұшырамайды. Бұл қасиет олардың
құрамында салдырдан гөрі дауыстың (тонның)
басым болуымен байланысты.
ә) Ұяңдардан т е к ғ , г, дды бы стары нан бас-
талатын қосымшалар ғана дауыстылардан кейін
тұра алады: терезе-ге, терезе-де, жылқы-ға, жылқы-
да, жара-дар, қара-ған, де-ген, қала-ды, деді. Ал
сөз басында ұяңдар дауыстылардан кейін айтыла
береді: қара белбеу, қара бала, сары гүл, қара дау-
ыл, сары жылан, жаңа заң.
б)
Әдетте дауы сты ға біткен сөздерге қатаң
дауыссыздан басталатын қосымшалар жалғанбай-
ды делінеді. А лай дасж ән е ш қатаңдарынан бас-
талатын қосымш алар бұл заңға көнбейді, ретіне
қарай дауыстымен көрші тұра береді. Олар:
Поделитесь с Вашими друзьями: |