314
СӨЗЖАСАМ
Тамағы қызарған екен, баспа болар (М ағауин);
Белінің шойырылмасын ұмыта бастады (Әуезов);
Қарат асыл м ет а лл корытпасының сынамасы
ретінде пайдаланылады (ҚСЭ).
Сандырактан
басталған сокпа сүйек сіңді сыркатка айналды
(М ағауин); Қазак зергері соккан, бұрама күміс
түймелер (Әуезов);
М ұхаметж ан домбыраға
ж аңағы әннің бас кайырмасын тыңкылдатып
корді (Сонда).
Осы құрылымдағы мына бір туылымдардан
жадпыхалықтық сипат айқынырақ сезіледі. Бұлар
жөне нақтылы бір зат атауы ретінде қалыптас-
қан. Мысалы тартпа, койма, карма, жұтпа, еспе,
түйме, кеспе, керме, кертпе, шалма, жарма іспетгі
етістік негізді туынды түбір зат атаулары тілімізде
бірқыдыру. Кәрі кемпір м а лм а сапсып отыр (Әу-
езов); Әр тұста кұлаған шымның кертпелері жа-
тыр (Сәрсекеев);
Қармактың бауы үзілді. Жұтпам
сабаздың аузында кетті (М олдағалиев);
Тамак
кылдым акшабактың кармасын (Ахметбеков).
Етістік негізге бұл ф орм ант ж алғану арқы -
лы тағы бір топ туынды түбір зат атаулары жа-
салады. Бірақ олар өздерінің тектік сипаты жа-
ғы н ан ж о ғар ы д ағы т.уылымдардан өзгешелеу.
-м а //-м е, -па//-пе, -ба//-бе әуел баста жалпы сын
атаулары ж ұрнағы б о л ған ға ұқсайды. Ол сын
атауларының қайсы біреулері кейін келе суб-
стантивтеніп, зат атауларына айналған сияқты.
Ж ымкырма, көтерме, күйм а, көкіме, кыдырма,
көпірме, оппа, кима, сокля дегендер, мысалы, сон-
дай жолмен ж асалған туынды түбір зат атаула-
ры. Бір за м а нда ғы сокпаның бір бөлмесінде
м ұ ға лім ... (Ж армағамбетов); Екі бөлмелі ким а-
ның сыртынан іші жүдеу (М ағауин); Тегіс жол-
дың озі оппаға айналған (Сонда); Құйма түбінде
жығылып ж аткан (Әуезов); Ж алғы з үй кірме-
мен сүйек шатыс (Сонда).
Тілімізде осы ф орм ант арқылы жасалған
етістік негізді кейбір туынды түбір зат атаула-
рын окказионалды қ деңгейде ған а сипаттауға
болады. Бірақ контекстік ыңғайдағы ғана дери-
ват болып сан алғанм ен , бұлар да сол нақтылы
бір заттың, процестің атын білдіреді. Сөзінің
Поделитесь с Вашими друзьями: